Kanada'da yapılan yeni bir bilimsel araştırmaya göre, ekran karşısında çok fazla zaman harcayan iki ila üç yaşındaki çocuklar yeteneklerinin daha yavaş geliştiğini gösteriyor.
ΜEtkilenmiş görünen becerilerden bazıları, başkalarıyla dil iletişimi, sosyal beceriler, problem çözme ve hareketlerin koordinasyonu (örneğin ayakkabılarının bağcıklarını bağlama) becerileridir.
Çalışmanın, elektronik cihazların kullanımının çocuklar için zararlı olup olmadığı ve hangi noktadan itibaren olduğu konusunda bilim camiasındaki tartışmayı yeniden alevlendirmesi bekleniyor. "Muhalifler" yersiz bir panik olduğu ve cihazların etkisinin çocukların ne tür kullanımlara bağlı olduğuna (örneğin e-kitapları olumlu görüyorsa) bağlı olduğu konusunda ısrar ederken, ekranların herhangi bir etkisinin daha az olduğu konusunda ısrar ediyor. ailenin mali durumu veya çocuğun uyku süresi gibi diğer faktörlerden daha fazla.
Reuters ve BBC'ye göre, Amerikan Pediatri Dergisi "JAMA Pediatri" de yayınlanan Calgary Üniversitesi'nden Dr. iki yaşında veya üç yaşında bir çocuk bir TV ekranının, dizüstü bilgisayarın, cep telefonunun veya başka bir cihazın önünden geçerse, üç ila beş yaşında ilgili gelişim testlerindeki performansı ne kadar düşükse.
Bilim adamlarına göre bunun bir nedeni, ekranlara çok fazla zaman ayırmanın, çocukların değerli fiziksel ve zihinsel becerilerini uygulama fırsatını ve ayrıca kişilerarası iletişim kurma yeteneğini kaybetmesi anlamına gelmesidir.
Araştırmaya katılan çocuklar ortalama olarak iki yaşında haftada 17 saat, üç yaşında haftada 25 saat ve beş yaşında 11 saat ekran başında vakit geçiriyor. Amerikan Pediatri Akademisi, ebeveynlere 18 aya kadar olan çocuklar için ekranlara kesinlikle izin vermemelerini, beş yaşına kadar olan çocukların ise ekran kullanımını günde bir saat (yedi hafta) ile sınırlandırmalarını tavsiye ediyor. Kanada Pediatri Derneği, iki yaşına kadar olan çocukların ekran kullanımını yasaklarken, İngiliz Kraliyet Pediatri ve Çocuk Sağlığı Koleji de "bunun için hala yeterli kanıt yok" diyerek sınır koymuyor.
Madigan, "Ekran başında geçirilen zaman, genellikle çok az öğrenme fırsatı olan hareketsiz ve pasif bir davranıştır." Dedi. Dediği gibi, sorun kısmen bir bebeğin beyninin sanal iki boyutlu "gerçeklik"te öğrendiklerini gerçek üç boyutlu yaşamda uygulayabilecek kadar gelişmemiş olmasından kaynaklanmaktadır. "Eğer küçük çocuklar ekranda tuğlalarla bir şeyler yapan birini görürlerse, bu onların gerçek hayatta aynı şeyi yapmalarına yardımcı olmaz" diye ekledi.
Ek olarak, araştırmacılara göre, ekranlarda çok fazla zaman, resim yapmaktan topa vurmaya kadar değerli yaratıcı oyun zamanını "çalıyor". Madigan, "Bunlar erken çocukluk döneminde kritik becerilerdir, çünkü bunlarda ustalaşmak çocuğun daha da gelişmesi için gereklidir." Dedi.
[the_ad_group id = ”966 ″]
